İYİKİ DOĞDUM

    Merhaba yeni yaşım. 29 koca yıl nasıl geçti yahu. Nasıl da çok çabuk geçiyor zaman. Daha dün gibi hatırlıyorum, beş yaşında tek başıma otobüse bindirilip köye gönderildiğim günlerimi…

     Hayatın film şeridi gibi gözümün önünde uçuştuğu günlerden birindeyim. Aslında 29 yıl önce bugün mü doğdum o bile muallak, hiç aklımdan çıkmayan anılar, üzüntüler…  Ne öğrendim bu 29 yıllık hayatımda. Kendimi sevmeyi. Annem hep derdi ki siz olmasanız ben durmazdım buralarda çekip giderdim diye. Gençlik kafasıyla bu söylediğine durmasaydın niye durdun demiştim. Şimdi olsa yine ayınısını söylerim. Kıbrıs’ta (alkolün çok ucuz olduğu ülke) yaşadığım dönem çok sevdiğim bir ablam her hayatı gördün, üniversite hayatını da görmelisin demişti. Tuttum üniversite sınavına kayıt oldum. Nasıl olduysa çılgın puanlarla olmasada, özel üniversitelerin herbirinde ücretsiz yada %75 burslu bölümler kazandım. Geceden kalma halimle bunu yaptıysam neleri başarabilirdim aslında demiştim kendi kendime. Hayalimde, yazarlarların hayatlarına girmek en keyif aldığım anlardı. Bir yıllık da olsa o heyecanı tatmıştım. Bu bir yıl içerisinde benim için tek önemli olan ders öğrenmekti. Yoksa hayat dersini ben beş yaşında almaya başlamıştım. Annemin sözüne geleceğim ki, kendimi tanıdım tanıyalı mutsuz olduğum hiçbir yerde durmuyorum.  Ve kesinlikle tavsiye ederim. Mutluluğu ordan sonra yakalayacağınıza da garanti verebilirim.

    Bu yazımda geçen sene ki doğum günü kutlamamdan bir resim paylaşmak istedim sizlerle. Resimde gördüğünüz insanlar beni, İngilizce bilmiyorum, onların dinine inanmıyorum diye, bir dakika düşünmeden doğru olup olmadığı belli olmayan doğum günümü kutlamak için geldiler. Küçükler bana güzel kalplerinden geçenlerin resmederek anlattı. Eminim herkesin doğum günü güzel geçer, sevdikleri yanında olunca… Benim de güzel geçmişti, çünkü çok güzel bir hızda, kocaman bir ailem olmuştu. 

    29 yıllık hayatımda bir kez bile kendi ailemle gülen gözlerin olduğu bir resmim olmasa da...